ΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΠΕΡΣΕΑ,,
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΝΑΥΑΓΙΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟΥ “ΠΕΡΣΕΑΣ”
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΚΥΡΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΠΑΝΤΗ:
Την Τετάρτη 28 Σεπτέμβρη 2011 , η Ένωση Ξενοδόχων Κεφαλλονιάς και Ιθάκης οργάνωσε εκδήλωση προς τιμήν του συγγραφέα του βιβλίου “Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι” κ. Louis De Bernieres , καθώς επίσης και της κ. Jane Greenwood , δημοσιογράφου του BBC και του κ. Tim Clayton , ειδικού για ναυάγια πολέμου .
Αυτή τη φορά η επίσκεψη τους αφορά την περαιτέρω ανάπτυξη της υπόθεσης του Βρετανικού υποβρυχίου “Περσέας” που βυθίστηκε στα ανοικτά της Κεφαλλονιάς το Δεκέμβρη του 1941 .
Ο μοναδικός που διασώθηκε από το ναυάγιο ήταν ο John Capes τον οποίο έκρυψαν , περιέθαλψαν και φυγάδευσαν οι κάτοικοι της Κεφαλλονιάς . Η έρευνα για την ανακάλυψη του ναυαγίου έγινε από το γνωστό Έλληνα δύτη Κώστα Θωκταρίδη με τη στήριξη της Ένωσης και της τότε Κοινότητας Σκάλας Κεφαλλονιάς .
Ο τότε Πρόεδρος της Κοινότητας Σκάλας κ. Ανδρέας Ζαπάντης στην ομιλία του στην εκδήλωση ανέφερε τα ακόλουθα :
« Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά και τιμή που συμμετέχω σε αυτή την εκδήλωση αφιερωμένη στην υπόθεση της ανακάλυψης του ναυαγίου του Υποβρυχίου “Περσέα”.
Ο Περσέας είναι ο μυθικός ήρωας που σκοτώνει τη Μέδουσα και απελευθερώνει την Ανδρομέδα και τα κατορθώματα του είναι γνωστά από την Ελληνική Μυθολογία .
Από το μυθικό ήρωα έχει το όνομα του το υποβρύχιο “Περσέας” , που χάνεται στις Ελληνικές θάλασσες ένα σκοτεινό βράδυ του Δεκέμβρη του 1941 .
Η ανακάλυψη του ναυαγίου τα Χριστούγεννα του 1997 στα ανοικτά της ακτής των Μαυράτων της Κεφαλλονιάς αλλά και η αποκάλυψη της ιστορίας που το συνοδεύει προκάλεσαν παγκόσμιο ενδιαφέρον .
Η υπόθεση του “Περσέα” έχει εκπληκτικά στοιχεία .
Είναι η μοναδική περίπτωση στα παγκόσμια ναυτικά χρονικά διαφυγής ανθρώπου από βυθισμένο υποβρύχιο , η διαφυγή του John Capes , του μοναδικού επιζήσαντα
του ναυαγίου .
Την Τετάρτη 28 Σεπτέμβρη 2011 , η Ένωση Ξενοδόχων Κεφαλλονιάς και Ιθάκης οργάνωσε εκδήλωση προς τιμήν του συγγραφέα του βιβλίου “Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι” κ. Louis De Bernieres , καθώς επίσης και της κ. Jane Greenwood , δημοσιογράφου του BBC και του κ. Tim Clayton , ειδικού για ναυάγια πολέμου .
Αυτή τη φορά η επίσκεψη τους αφορά την περαιτέρω ανάπτυξη της υπόθεσης του Βρετανικού υποβρυχίου “Περσέας” που βυθίστηκε στα ανοικτά της Κεφαλλονιάς το Δεκέμβρη του 1941 .
Ο μοναδικός που διασώθηκε από το ναυάγιο ήταν ο John Capes τον οποίο έκρυψαν , περιέθαλψαν και φυγάδευσαν οι κάτοικοι της Κεφαλλονιάς . Η έρευνα για την ανακάλυψη του ναυαγίου έγινε από το γνωστό Έλληνα δύτη Κώστα Θωκταρίδη με τη στήριξη της Ένωσης και της τότε Κοινότητας Σκάλας Κεφαλλονιάς .
Ο τότε Πρόεδρος της Κοινότητας Σκάλας κ. Ανδρέας Ζαπάντης στην ομιλία του στην εκδήλωση ανέφερε τα ακόλουθα :
« Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά και τιμή που συμμετέχω σε αυτή την εκδήλωση αφιερωμένη στην υπόθεση της ανακάλυψης του ναυαγίου του Υποβρυχίου “Περσέα”.
Ο Περσέας είναι ο μυθικός ήρωας που σκοτώνει τη Μέδουσα και απελευθερώνει την Ανδρομέδα και τα κατορθώματα του είναι γνωστά από την Ελληνική Μυθολογία .
Από το μυθικό ήρωα έχει το όνομα του το υποβρύχιο “Περσέας” , που χάνεται στις Ελληνικές θάλασσες ένα σκοτεινό βράδυ του Δεκέμβρη του 1941 .
Η ανακάλυψη του ναυαγίου τα Χριστούγεννα του 1997 στα ανοικτά της ακτής των Μαυράτων της Κεφαλλονιάς αλλά και η αποκάλυψη της ιστορίας που το συνοδεύει προκάλεσαν παγκόσμιο ενδιαφέρον .
Η υπόθεση του “Περσέα” έχει εκπληκτικά στοιχεία .
Είναι η μοναδική περίπτωση στα παγκόσμια ναυτικά χρονικά διαφυγής ανθρώπου από βυθισμένο υποβρύχιο , η διαφυγή του John Capes , του μοναδικού επιζήσαντα
του ναυαγίου .
Η υπόθεση του “Περσέα” αποτελεί κομμάτι της ιστορίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου , κομμάτι της ιστορίας του Βρετανικού Πολεμικού Ναυτικού αλλά και κομμάτι της ιστορίας του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού .
Ο Έλληνας Υποπλοίαρχος Νικόλαος Μέρλιν , ένας ικανότατος αξιωματικός του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού , χάνεται στο ναυάγιο την ημέρα της ονομαστικής του εορτής στις 6 Δεκέμβρη του 1941 , πολύ κοντά στον τόπο καταγωγής της μητέρας του .
Η καταγωγή της μητέρας του ήταν από την περιοχή του Ελειού της Κεφαλλονιάς όπου ανήκουν και τα Μαυράτα και προερχόταν από την οικογένεια Μεταξά .
Η υπόθεση του “Περσέα” αναδεικνύει το φιλόξενο χαρακτήρα των κατοίκων της Κεφαλλονιάς οι οποίοι με γενναιότητα ,ηρωϊσμό και αυτοθυσία έκρυψαν στα σπίτια τους , στα χωριά της Κεφαλλονιάς το Βρετανό Ναυτικό .
Τα χωριά αυτά ήταν τα Μαυράτα , τα Σιμωτάτα , οι Μηνιές , τα Φαρακλάτα , η Αγία Ειρήνη .
Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στη μέση μιας τραγικής και επικίνδυνης περιόδου , της περιόδου της φασιστικής και ναζιστικής Κατοχής .
Καταλαβαίνουμε απόλυτα τους κινδύνους για τη ζωή των ανθρώπων , των συγγενών τους αλλά και ολόκληρων χωριών που συνεπάγονταν αυτές οι ενέργειες .
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ
Ένας θρύλος της Ελληνικής Αντίστασης , ο καπετάν Μιλτιάδης Χούμας από τη Σάμο, διασχίζει το Μάη του 1943 τις επικίνδυνες Ελληνικές θάλασσες με ένα μικρό καϊκι την “Ευαγγελίστρια” .
Παραλαμβάνει το Βρετανό ναυτικό και Έλληνες πατριώτες από τον Πόρο της Κεφαλλονιάς , από την περιοχή Σαρακίνικο , και τους φυγαδεύει στη Μέση Ανατολή.
Από το ημερολόγιο του καπετάν Χούμα , ένα κείμενο γραμμένο με απλό και λιτό τρόπο , διαβάζουμε μικρά αποσπάσματα που δείχνουν τις δυσκολίες και τους κινδύνους αυτής της αποστολής .
Πέμπτη 20 Μαϊου 1943
Ο καπετάν Χούμας και οι τρεις σύντροφοι του αναχωρούν από το Κιόστε , μικρό λιμανάκι κοντά στον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας και στο ημερολόγιο του γράφει για τα χαρτιά που είχαν φτιάξει και τα ονόματα που πήραν για να ταξιδέψουν .
Αναφέρει λοιπόν χαρακτηριστικά : « Με αυτά τα ονόματα αναχωρήσαμε για το μεγαλύτερο ταξίδι που δεν έχει γίνει ποτέ μέχρι τώρα από την αρχή του πολέμου.»
Έτσι αρχίζει η αποστολή και ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους στις ταραγμένες Ελληνικές θάλασσες με προορισμό την Κεφαλλονιά .
Παρασκευή 21 Μαϊου 1943
«Ξημερώθηκα στα Χταπόδια όπου κατά τας 6 η ώρα πέρασε ένα αεροπλάνο για τη Σύρο . Στας 9 η ώρα φάνηκαν δύο βαπόρια από το μπουγάζι της Πάρου-Νάξου . Ένα αντιτορπιλικό και ένα επιβατηγό , που τα συνόδευαν πέντε αεροπλάνα με πορεία Πειραιά . Στας 11 η ώρα έκαναν αργά και πέρασαν 100 μέτρα δίπλα μας …..
Κατά τας 7 η ώρα το βράδυ , 5 μίλια ανοικτά στη Φαλκονέρα έπεσα μέσα σε
πετρέλαιο . Παρακάτω φάνηκε ένα καϊκι και πολλά άλλα πράγματα , επρόκειτο περί τορπιλισμού Ιταλικού , ένας πνιγμένος Ιταλός …..
Το βράδυ φουντάρισα στη Φαλκονέρα και έφυγα στας 2 η ώρα , για να περάσω την Ελαφόνησο ημέρα , επειδή τη νύκτα πυροβολούν . »
Μετά από περιπέτειες επιστρέφουν τελικά από το μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι τους στην Κεφαλλονιά , έχοντας μαζί τους το Βρετανό ναυτικό και τους Έλληνες πατριώτες και πιάνουν πάλι στο λιμανάκι από όπου ξεκίνησαν .
Παρασκευή 4 Ιουνίου 1943
Αναφέρει πάλι ο καπετάν Χούμας στο ημερολόγιο του : « Ήρθε ο Ριζ και δεν το πίστευε ότι πήγαμε στην Κεφαλλονιά και γυρίσαμε .Ήρθε και ο Parish και η χαρά του ήταν απερίγραπτη που μας είδε .Το βράδυ ο Αντώνης με το Τζων έφυγαν για τη Σμύρνη . »
Παράλληλα λοιπόν με την ιστορία της διαφυγής από το βυθισμένο υποβρύχιο ξεδιπλώνονται και πολλές άλλες ανθρώπινες ιστορίες .
Όλα αυτά αποκαλύφθηκαν από την έρευνα του Κ. Θωκταρίδη και της ομάδας του που ήταν μια έρευνα στη θάλασσα αλλά και μια έρευνα στην ιστορία .
Μια έρευνα που στήριξαν και ενίσχυσαν ανεπιφύλαχτα , το Συμβούλιο της Κοινότητας Σκάλας εκείνης της περιόδου και οι κάτοικοι της περιοχής .
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ
Το Μάϊο του 2000 , ο Δήμος Ελειού-Πρόννων σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κεφαλλονιάς και Ιθάκης και άλλους τοπικούς φορείς φιλοξένησε τις
οικογένειες εκείνων που χάθηκαν στο ναυάγιο και οργάνωσε εκδηλώσεις τιμής και μνήμης με τη συμμετοχή των κατοίκων αλλά και των Ελληνικών και των Βρετανικών αρχών .
Οι συγγενείς των θυμάτων έμαθαν τελικά που χάθηκαν οι αγαπημένοι τους , γιατί μέχρι τότε δεν ήταν γνωστός ο τόπος του ναυαγίου , και μπορούσαν να ρίξουν ένα στεφάνι στη θάλασσα και λίγα λουλούδια στη μνήμη τους .
Παράλληλα τιμήθηκαν και όλοι οι Έλληνες πατριώτες που είχαν λάβει μέρος στην υπόθεση αυτή .
Οι εκδηλώσεις έγιναν κυρίως στα Μαυράτα και στον Πόρο όπου τοποθετήθηκαν αναμνηστικές πλάκες , στην πλατεία των Μαυράτων και στο Σαρακίνικο του Πόρου .
O τόπος μας έχει πλούσια ιστορία και η ανάδειξη και προβολή της αποτελούν ευθύνη και υποχρέωση όλων μας .
Η υπόθεση του “Περσέα ” μπορεί να αναδειχθεί και να προβληθεί ακόμη περισσότερο .
Κλείνοντας θέλω να συγχαρώ τον Πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων κ. Σπύρο Γαλιατσάτο για την οργάνωση της σημερινής εκδήλωσης αλλά το κυριότερο για τη
συμβολή του και τη στήριξη στην υπόθεση της έρευνας και της ανακάλυψης του υποβρυχίου “Περσέας” και της ιστορίας που το συνοδεύει .
Επίσης οφείλω να αναφέρω τα μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου Σκάλας εκείνης της περιόδου που πήραν τις αποφάσεις για την υποστήριξη της έρευνας και τη διάθεση των απαραίτητων οικονομικών πόρων παρά το γεγονός ότι υπήρχε έλλειψη πόρων και οι ανάγκες ήταν πολλές σε τόσους άλλους τομείς .
Ο Έλληνας Υποπλοίαρχος Νικόλαος Μέρλιν , ένας ικανότατος αξιωματικός του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού , χάνεται στο ναυάγιο την ημέρα της ονομαστικής του εορτής στις 6 Δεκέμβρη του 1941 , πολύ κοντά στον τόπο καταγωγής της μητέρας του .
Η καταγωγή της μητέρας του ήταν από την περιοχή του Ελειού της Κεφαλλονιάς όπου ανήκουν και τα Μαυράτα και προερχόταν από την οικογένεια Μεταξά .
Η υπόθεση του “Περσέα” αναδεικνύει το φιλόξενο χαρακτήρα των κατοίκων της Κεφαλλονιάς οι οποίοι με γενναιότητα ,ηρωϊσμό και αυτοθυσία έκρυψαν στα σπίτια τους , στα χωριά της Κεφαλλονιάς το Βρετανό Ναυτικό .
Τα χωριά αυτά ήταν τα Μαυράτα , τα Σιμωτάτα , οι Μηνιές , τα Φαρακλάτα , η Αγία Ειρήνη .
Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στη μέση μιας τραγικής και επικίνδυνης περιόδου , της περιόδου της φασιστικής και ναζιστικής Κατοχής .
Καταλαβαίνουμε απόλυτα τους κινδύνους για τη ζωή των ανθρώπων , των συγγενών τους αλλά και ολόκληρων χωριών που συνεπάγονταν αυτές οι ενέργειες .
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ
Ένας θρύλος της Ελληνικής Αντίστασης , ο καπετάν Μιλτιάδης Χούμας από τη Σάμο, διασχίζει το Μάη του 1943 τις επικίνδυνες Ελληνικές θάλασσες με ένα μικρό καϊκι την “Ευαγγελίστρια” .
Παραλαμβάνει το Βρετανό ναυτικό και Έλληνες πατριώτες από τον Πόρο της Κεφαλλονιάς , από την περιοχή Σαρακίνικο , και τους φυγαδεύει στη Μέση Ανατολή.
Από το ημερολόγιο του καπετάν Χούμα , ένα κείμενο γραμμένο με απλό και λιτό τρόπο , διαβάζουμε μικρά αποσπάσματα που δείχνουν τις δυσκολίες και τους κινδύνους αυτής της αποστολής .
Πέμπτη 20 Μαϊου 1943
Ο καπετάν Χούμας και οι τρεις σύντροφοι του αναχωρούν από το Κιόστε , μικρό λιμανάκι κοντά στον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας και στο ημερολόγιο του γράφει για τα χαρτιά που είχαν φτιάξει και τα ονόματα που πήραν για να ταξιδέψουν .
Αναφέρει λοιπόν χαρακτηριστικά : « Με αυτά τα ονόματα αναχωρήσαμε για το μεγαλύτερο ταξίδι που δεν έχει γίνει ποτέ μέχρι τώρα από την αρχή του πολέμου.»
Έτσι αρχίζει η αποστολή και ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους στις ταραγμένες Ελληνικές θάλασσες με προορισμό την Κεφαλλονιά .
Παρασκευή 21 Μαϊου 1943
«Ξημερώθηκα στα Χταπόδια όπου κατά τας 6 η ώρα πέρασε ένα αεροπλάνο για τη Σύρο . Στας 9 η ώρα φάνηκαν δύο βαπόρια από το μπουγάζι της Πάρου-Νάξου . Ένα αντιτορπιλικό και ένα επιβατηγό , που τα συνόδευαν πέντε αεροπλάνα με πορεία Πειραιά . Στας 11 η ώρα έκαναν αργά και πέρασαν 100 μέτρα δίπλα μας …..
Κατά τας 7 η ώρα το βράδυ , 5 μίλια ανοικτά στη Φαλκονέρα έπεσα μέσα σε
πετρέλαιο . Παρακάτω φάνηκε ένα καϊκι και πολλά άλλα πράγματα , επρόκειτο περί τορπιλισμού Ιταλικού , ένας πνιγμένος Ιταλός …..
Το βράδυ φουντάρισα στη Φαλκονέρα και έφυγα στας 2 η ώρα , για να περάσω την Ελαφόνησο ημέρα , επειδή τη νύκτα πυροβολούν . »
Μετά από περιπέτειες επιστρέφουν τελικά από το μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι τους στην Κεφαλλονιά , έχοντας μαζί τους το Βρετανό ναυτικό και τους Έλληνες πατριώτες και πιάνουν πάλι στο λιμανάκι από όπου ξεκίνησαν .
Παρασκευή 4 Ιουνίου 1943
Αναφέρει πάλι ο καπετάν Χούμας στο ημερολόγιο του : « Ήρθε ο Ριζ και δεν το πίστευε ότι πήγαμε στην Κεφαλλονιά και γυρίσαμε .Ήρθε και ο Parish και η χαρά του ήταν απερίγραπτη που μας είδε .Το βράδυ ο Αντώνης με το Τζων έφυγαν για τη Σμύρνη . »
Παράλληλα λοιπόν με την ιστορία της διαφυγής από το βυθισμένο υποβρύχιο ξεδιπλώνονται και πολλές άλλες ανθρώπινες ιστορίες .
Όλα αυτά αποκαλύφθηκαν από την έρευνα του Κ. Θωκταρίδη και της ομάδας του που ήταν μια έρευνα στη θάλασσα αλλά και μια έρευνα στην ιστορία .
Μια έρευνα που στήριξαν και ενίσχυσαν ανεπιφύλαχτα , το Συμβούλιο της Κοινότητας Σκάλας εκείνης της περιόδου και οι κάτοικοι της περιοχής .
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ
Το Μάϊο του 2000 , ο Δήμος Ελειού-Πρόννων σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κεφαλλονιάς και Ιθάκης και άλλους τοπικούς φορείς φιλοξένησε τις
οικογένειες εκείνων που χάθηκαν στο ναυάγιο και οργάνωσε εκδηλώσεις τιμής και μνήμης με τη συμμετοχή των κατοίκων αλλά και των Ελληνικών και των Βρετανικών αρχών .
Οι συγγενείς των θυμάτων έμαθαν τελικά που χάθηκαν οι αγαπημένοι τους , γιατί μέχρι τότε δεν ήταν γνωστός ο τόπος του ναυαγίου , και μπορούσαν να ρίξουν ένα στεφάνι στη θάλασσα και λίγα λουλούδια στη μνήμη τους .
Παράλληλα τιμήθηκαν και όλοι οι Έλληνες πατριώτες που είχαν λάβει μέρος στην υπόθεση αυτή .
Οι εκδηλώσεις έγιναν κυρίως στα Μαυράτα και στον Πόρο όπου τοποθετήθηκαν αναμνηστικές πλάκες , στην πλατεία των Μαυράτων και στο Σαρακίνικο του Πόρου .
O τόπος μας έχει πλούσια ιστορία και η ανάδειξη και προβολή της αποτελούν ευθύνη και υποχρέωση όλων μας .
Η υπόθεση του “Περσέα ” μπορεί να αναδειχθεί και να προβληθεί ακόμη περισσότερο .
Κλείνοντας θέλω να συγχαρώ τον Πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων κ. Σπύρο Γαλιατσάτο για την οργάνωση της σημερινής εκδήλωσης αλλά το κυριότερο για τη
συμβολή του και τη στήριξη στην υπόθεση της έρευνας και της ανακάλυψης του υποβρυχίου “Περσέας” και της ιστορίας που το συνοδεύει .
Επίσης οφείλω να αναφέρω τα μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου Σκάλας εκείνης της περιόδου που πήραν τις αποφάσεις για την υποστήριξη της έρευνας και τη διάθεση των απαραίτητων οικονομικών πόρων παρά το γεγονός ότι υπήρχε έλλειψη πόρων και οι ανάγκες ήταν πολλές σε τόσους άλλους τομείς .
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ Ε Δ Ω
ΚΑΙ ΕΝΑ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ !!!
 |
| ΤΟ ΔΡΟΜΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ,, ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΚΑΤΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΜΕΤΡΑ |
ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΡΟΜΑΚΙ ,,ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΞΕΓΕΛΑΣΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ,,!! ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ
ΟΔΗΓΕΙ ΕΚΕΙ ,ΟΠΟΤΕ ΜΗΝ ΞΕΓΕΛΑΣΤΗΤΕ
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΑ,, ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΙΠΛΑ, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ
Επειδή όπως έχω ξανασημειώσει έχω την τύχη να γεννηθώ σε αυτή την περιοχή,,
που ευτυχώς συνέχεια γεννάει ειδήσεις!!,,,,, και η οικογενειά μου να είναι από
τις πρώτες του χωριού,, θα αναφερθώ σε περιστατικά
Ναρκών όπως μου τα έχουν εξιστορήσει.!!!!
Λίγο μετά το πόλεμο η πρώτη μεγάλης έκρηξης νάρκη ήταν ακριβώς
έξω από το σημερινό μας Λιμάνι,, την πυροβόλησαν από το σημερινό Ρομάντζα ,
(τα σχεδόν μοναδικά οικήματα τότε)
με πολυβόλα και τα βλήμματα πετάχτηκάν σε όλο τω οικισμό,,
προκαλώντας υλικές ζημιές.,,
Ειδικά στο κτίριο που είναι το τωρινό ξενοδοχείο Κεφαλος.
Από τις χρονιές 1960 έως 75 εβγαλε άλλες τρεις , μία στο Ακρωτήρι,,
θέση "περιστεριά," μία στις τρύπες, και μία στο τέννις,,
όπου και τις τρείς ανέλαβαν με το καίκι της οικογένειας
μου "Ευαγγελιστρια" την εξουδετέρωση τους,, με την περιπετιώδη
αυτή στις Τρύπες (τέρμα Πόρού εκεί που αρχίζει η ανηφόρα) που με μαιστραλάκι
την ώρα που έβαλαν φωτιά στο φυτίλι (με την τρίτη
μάλιστα προσπάθεια)
έσβησε η μηχανή του καικιου,, και ευτυχώς εκράγη μόνο τα εκρηκτικά
και την γλύτωσαν παρα τρίχα. Αργότερα έβγαλε άλλη μία έξω από το ποτάμι.
(τότε είχανε αλάξει και καίκι,,,είχαν τον Ταξιάρχη,,αλλά δεν ανέλαβαν αυτοί)!!!
Στα τελευταία χρόνια φυσικά θυμόμαστε αυτή που βγήκε στα Καμίνια (Μούντα) ,,
ενώ μερικοί ίσως θυμούνται και στην αρχική κατασκευή του λιμανιού μας
πριν το 81,, την τορπίλη ,,που ακόμη πρέπει να είναι χωμένη!
Αυτά έτσι για να γνωρίζουμε τους κινδύνους!
που ευτυχώς συνέχεια γεννάει ειδήσεις!!,,,,, και η οικογενειά μου να είναι από
τις πρώτες του χωριού,, θα αναφερθώ σε περιστατικά
Ναρκών όπως μου τα έχουν εξιστορήσει.!!!!
Λίγο μετά το πόλεμο η πρώτη μεγάλης έκρηξης νάρκη ήταν ακριβώς
έξω από το σημερινό μας Λιμάνι,, την πυροβόλησαν από το σημερινό Ρομάντζα ,
(τα σχεδόν μοναδικά οικήματα τότε)
με πολυβόλα και τα βλήμματα πετάχτηκάν σε όλο τω οικισμό,,
προκαλώντας υλικές ζημιές.,,
Ειδικά στο κτίριο που είναι το τωρινό ξενοδοχείο Κεφαλος.
Από τις χρονιές 1960 έως 75 εβγαλε άλλες τρεις , μία στο Ακρωτήρι,,
θέση "περιστεριά," μία στις τρύπες, και μία στο τέννις,,
όπου και τις τρείς ανέλαβαν με το καίκι της οικογένειας
μου "Ευαγγελιστρια" την εξουδετέρωση τους,, με την περιπετιώδη
αυτή στις Τρύπες (τέρμα Πόρού εκεί που αρχίζει η ανηφόρα) που με μαιστραλάκι
την ώρα που έβαλαν φωτιά στο φυτίλι (με την τρίτη
μάλιστα προσπάθεια) έσβησε η μηχανή του καικιου,, και ευτυχώς εκράγη μόνο τα εκρηκτικά
και την γλύτωσαν παρα τρίχα. Αργότερα έβγαλε άλλη μία έξω από το ποτάμι.
(τότε είχανε αλάξει και καίκι,,,είχαν τον Ταξιάρχη,,αλλά δεν ανέλαβαν αυτοί)!!!
Στα τελευταία χρόνια φυσικά θυμόμαστε αυτή που βγήκε στα Καμίνια (Μούντα) ,,
ενώ μερικοί ίσως θυμούνται και στην αρχική κατασκευή του λιμανιού μας
πριν το 81,, την τορπίλη ,,που ακόμη πρέπει να είναι χωμένη!
Αυτά έτσι για να γνωρίζουμε τους κινδύνους!
ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΥΠΟΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου